CCF workshop "poldersnoek"

De Loet was naar verwachting zo'n echt Nederlands taverne/café, best gezellig en het eten was er lekker, al waren de pintjes nogal naar Belgische normen met budgetinhoud. Geen wonder dat de Nederlanders ladderzat zijn als ze bij ons evenveel biertjes (pintjes), drinken als bij hun thuis. Vanaf nu weten ze trouwens wat het is als iemand een pintje vraagt.

De gids Ryan, was keurig op post en heeft ons gedurende een uurtje gezellig babbelen, een duidelijk beeld gegeven van wat de polder is en het vissen in dit gebied betekent. Met een gedetailleerde kaart werd het immens grote potentieel aan water uit de doeken gedaan en een voorbeeld arsenaal aan streamers deed enkele voorhoorden fronsen. Voor de nieuwelingen die er bij waren voorwaar een hele openbaring. De eerste reactie van o.a. Tom was trouwens, "wauw al dat water hier, ge weet niet waar eerst beginnen. Dat kunt ge in heel uw leven niet afvissen." Een waarheid als een koe trouwens, bij ons thuis staan wilgen en prikkeldraad tussen de weilanden, in de Nederlandse polder zijn die prikkeldraden, tot ons groot jolijt, vervangen door waterlinten, al dan niet bevolkt met vis. Overigens van levensbelang voor de samenleving, want anders stond zonder bemaling, dit hele gebied onder het zeewater en had iedereen hier natte voeten. Chapeau voor de Nederlandse waterhuishouding trouwens.

Na de uitleg van Ryan en de nodige peptalk (hier is er eentje gevangen van rond de 90 cm en daar is er eentje gevangen van over de meter, je kent dat wel hé) vertrok iedereen goedgemutst en vol goede verwachtingen naar het viswater.

We werden vergezeld door Ryan die ons begeleidde naar enkele mooie stekken en voorwaar die lagen al onmiddellijk aan de stoep van De Loet, hoe kun je het raden een oeroud riviertje die vroeger voor handel wel gebruikt en nu alleen nog het overtollige water moet afvoeren naar de grote rivier in de buurt. Dat moet dan de Hollandse IJssel en/of de Lek zijn. Daar blijken trouwens wel meerdere roofbleien uit opgetrokken te zijn.

Al vlug wist Philippe Van Riel (zijn tweede voornaam is "vis" geloof ik) in het eerste half uur een snoekje te vangen vlak aan het brugje achter De Loet, wat natuurlijk de verwachtingen deed stijgen. Maar Ryan temperde dat wel een beetje jaar realistische normen. Niettemin wist Tom een half uurtje later wel te bewijzen dat hij misschien nieuw is in CCF maar zeker niet onbeslagen is als hengelaar. Hij ving daar trouwens de grootste snoek van de dag met een 80'tiger uit een kommetje tussen de bomen te peuteren en aan de streamer natuurlijk.

Toen we 's middag in De Loet gingen lunchen stond de teller op 7 stuks. Na het eten werd dan een andere locatie, aan de ambulantiepost, gekozen om het geluk verder te beproeven. Maar ja de eerder genoemde bende was daar vermoedelijk reeds gepasseerd en in de namiddag werd er buiten enkele rukken aan de lijn van Ryan en Philippe geen snoek meer gezien of gevoeld. Tegen 1700 uur zijn we (Gilbert, Tom en ik) gestopt. Gilbert wou tijdig en vroeg thuis zijn, vandaar. Philippe, Gino, Ben en Simon zijn nog wat blijven doorvissen en wisten nog een vijftal snoeken te vangen. Maar die hebben dan ook de weergoden moeten trotseren, want het is hard beginnen regenen in de late namiddag.

Ryan zelf wist ons natuurlijk te overtroeven met een kanjer (hij heeft daar een mooie foto van genomen) uit een hoekje die hij kende als zijn broekzak en daarmee werd een heel mooie dag (te mooi qua weer voor het snoeken, maar 't was wel aangenaam voor de mens).

Iedereen zal het daar wel over eens zijn denk ik, 't was voor herhaling vatbaar en het poldervissen mag misschien opnieuw opgewaardeerd worden binnen CCF.